Είναι αλήθεια πως στην Ελλάδα έχουμε παράξενα ονόματα… σε αυτή την ομάδα ούτε ένα. Γιατί το ενδιαφέρον δεν κρύβεται σε αυτό που γράφει η ταυτότητα του καθενός σε οποιοδήποτε πεδίο, αλλά σε αυτό που έχει να καταθέσει ο καθένας από την ψυχή του σε οποιοδήποτε πεδίο δράσης του TEDxPatras 2016.

Πάντως από τα ονόματα ξεκίνησε εκείνο το υπέροχο Σάββατο στον Ιππικό Όμιλο Ρίου.

Του νόου ας μπέτα… έτσι γιατί όλη μέρα τα αγγλικά που επιτάσσει ο κώδικας επικοινωνίας των TEDx members είχαν και αυτά την τιμητική τους. Ως εκεί, όμως, γιατί ως Έλληνες για αρχή «παίξαμε μπάλα» με ελληνικά χαρακτηριστικά. Καλό φαγητό και υπερηφάνεια. Και τα δύο δεν τα συναντάς εύκολα σε έναν λαό. Σε 23 Έλληνες, όμως, βρέθηκαν 23 διαφορετικά αγαπημένα φαγητά και 23 διαφορετικοί λόγοι που καθείς νιώθει υπερήφανος στη ζωή του. Μπλέχτηκαν στον κύκλο μπάμιες, κοκκινιστά, μακαρόνια, λάχανα, τυριά και παγωτά και νοστίμισαν του καθενός το κρυμμένο μυστικό. Αυτό που του δίνει την κινητήριο δύναμη πολλές φορές να συνεχίσει. Τεσσάρων διαφορετικών δεκαετιών άνθρωποι φτιάξαμε για αρχή έναν κύκλο και ρίξαμε μέσα του σπουδές, εθελοντισμούς, οικογένειες, δουλειές, φιλίες, επιλογές και τόσα άλλα που σε κάνουν κι εσένα υπερήφανο για την υπερηφάνεια του διπλανού σου.

Μετά τον κύκλο αναπτυχθήκαμε και σε «τυφλά» τετράγωνα. Και σε τρίγωνα που δεν είχε εν τέλει τόση σημασία αν θα ήταν ισοσκελή ή ισόπλευρα. Αφού όλοι μαζί σίγουρα μπορούμε να τετραγωνίσουμε τον κύκλο και να αμβλύνουμε κάθε γωνία που κάνει αυτή την πολύπλευρη και πολυδιάστατη συνύπαρξη ενδιαφέρουσα.

Συναντηθήκαμε και με ψέματα εκείνο το πρωινό. Ψέματα εσκεμμένα αλλά αληθοφανή. Γλυκά ειπωμένα ανάμεσα σε σωρό από αλήθειες. Αν και τόσο λίγο χρόνο μετράει η γνωριμία μας, ήταν ιντριγκαδόρικο και σχεδόν εύκολο να ζυγίσουμε τη ματιά του καθενός και να εικάσουμε το προσωπικό του ψέμα, καθώς το ‘χει πει χρόνια πριν από εμάς ο Αισχύλος πως «απλά γαρ έστι της αληθείας έπη». Κι όμως την ποικιλία των σκέψεων που οδήγησαν στα ψέματα θα την ζήλευε ακόμη  και ο Πινόκιο. Μαθήματα πιάνου που ταιριάζουν τόσο στο προφίλ του καταθέτη της αλήθειας, ισπανίδα μαμά που σίγουρα έχει δώσει τα χρώματα και το ταπεραμέντο, μια απλή ωτίτιδα που μάλλον ταλαιπώρησε ένα σκυλί, μια φαρμακοποιός που δεν αγαπά τα φάρμακα, μια επίσκεψη στο Άγιο όρος και τελικά μήπως κάποιος ανάμεσά μας λατρεύει τους σεισμούς;

Μάθαμε πολλά εκείνη την ημέρα ο ένας για τον άλλο και όλοι μαζί μάθαμε να τρέχουμε να… «φέρουμε» ότι χωράει ο ανθρώπινος «TEDx-ικός» νους και μπορεί να βρεθεί στον Ιππικό Όμιλο και στον χώρο που μας φιλοξένησε. Ένας μικρός κρυμμένος θησαυρός χωρίς να είναι τίποτα στην ουσία κρυμμένο. Όλα φανερά και όλα δίπλα μας. Στην τσάντα μας, στο αυτοκίνητό μας, στην τσέπη μας, στην κουζίνα του εστιατορίου του ιππικού, στο σπιτάκι των αλόγων.  Ήταν μαγική η ταχύτητα με την οποία διακτινίζονταν τα μέλη των ομάδων αναζητώντας αντικείμενα για να γεμίσουν τα καλάθια τους. Αναρωτιέμαι πόσα μέτρα διανύθηκαν μέσα στα δεκαπέντε λεπτά αναζήτησης και αναρωτιέμαι… τι θα αναρωτιόταν κάποιος που θα έβλεπε καλάθια γεμάτα με αντικείμενα που δεν έχουν καμία συνάφεια μεταξύ τους. Μια βίδα, μια κολόνια, μια άσπρη κάλτσα, ένα CD, τα ονόματα των ταράνδων που σέρνουν το έλκηθρο του Άγιου Βασίλη, μία σέλφι με ένα άλογο, ένα μακαρόνι, μια κουτάλα, ένας γρύλος αυτοκινήτου, τα ονοματεπώνυμα 6 ομιλητών του TEDxPatras 2015, ένας Άγιος αλλά αρχαίος που θα γιορτάζει την ημέρα διεξαγωγής του TEDxPatras 2016, ένας συνδετήρας, λίγη ζάχαρη και τόσα άλλα συλλέχτηκαν με όρεξη και πάθος από «παλιούς», «όμορφους», «έξυπνους» και «potter».

Νικητής και πάλι ένας: το TEDxPatras 2016 που συγκέντρωσε όχι αντικείμενα αλλά όλους αυτούς τους πείσμωνες που παίζουν, γελούν, τρέχουν, διασκεδάζουν, λένε αλήθειες και ψέματα, περιμένουν το σύνθημα να πιάσουν το «καρότο» και σηκώνονται από τη θέση τους για να δηλώσουν ότι το προηγούμενο βράδυ και αυτοί κοιμήθηκαν μετά τα μεσάνυχτα. Ίσως κάποιοι δεν μπορούσαν να κοιμηθούν ανυπομονώντας για αυτή τη συνάντηση. Ίσως και κανείς για αυτό το λόγο.

Σίγουρα όμως, μετά από αυτή την ημέρα, πολλοί θα τη σκέφτονται και θα χαμογελούν κάποια βράδια πριν κοιμηθούν, νιώθοντας τόσο τυχεροί που χώρεσαν κι αυτοί στα έξι χιλιοστά τύχης του πέταλου του αλόγου που μας δόθηκε. Το έξι μάλλον δεν ειπώθηκε κι αυτό τυχαία. Είναι το έξι από το ’16… και αν σας λείπει το 10 μην πάτε μακριά. Κοιτάξτε το διπλανό σας σε αυτή την ομάδα. Σίγουρα φοράει καρό!

Share this post